|
|
Προηγούμενη Σελίδα | |
|
|
Από
το γρόσι στο φοίνικα
|
|
Μετά τη γερμανική υποχώρηση
του 1944 η οικονομική κατάσταση ήταν
απελπιστική. Η νομισματική κατάσταση
δήλωνε κι αυτή το μέγεθος της
καταστροφής. Στις αρχές Νοεμβρίου του
1944, λίγες μόνο μέρες μετά την άφιξη της
κυβέρνησης Παπανδρέου, τυπώθηκε το
τελευταίο «κατοχικό χαρτονόμισμα»:
είναι αυτό των 100 δισεκατομμυρίων. |
|
|
Ένα από τα μέτρα που πάρθηκαν
για την οργάνωση του κρατικού
μηχανισμού, όσο και για την επίλυση των
βασικών προβλημάτων διαβίωσης του
πληθυσμού που λιμοκτονεί είναι και η
δημιουργία της «νέας» δραχμής, που
αντιστοιχεί με 50.000.000.000 κατοχικές
παλαιές δραχμές, ενώ ορίζεται η
ισοτιμία της στρατιωτικής αγγλικής
λίρας σε 600 νέες δραχμές. Οι παλαιές
κατοχικές δραχμές ανταλλάσσονται με
αγγλικές στρατιωτικές λίρες και με
χαρτονομίσματα νέων δραχμών που έχουν
τυπωθεί στην Αγγλία. Χαρακτηριστικό
των νέων αυτών χαρτονομισμάτων είναι
ότι οι πρώτες εκδόσεις τους δεν
αναφέρουν ημερομηνία εκδόσεως. Το
σταθεροποιητικό πρόγραμμα της «νέας»
δραχμής θα τεθεί σε εφαρμογή κάτω από
τις υποδείξεις του νέου Διοικητή της
Τραπέζης της Ελλάδος Κ. Βαρβαρέσου,
αλλά όμως οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα
δύσκολες. |
Τον Απρίλιο του 1953 θα ληφθεί
μια επώδυνη αλλά αναγκαία απόφαση: Στις
9 Απριλίου το πρωί οι Έλληνες θα μάθουν
από το ραδιόφωνό τους την υποτίμηση
κατά 50% του εθνικού νομίσματος απέναντι
στο δολάριο και κατά συνέπεια στα
υπόλοιπα διεθνή νομίσματα. Η υποτίμηση
αυτή θα φέρει τη δραχμή σε ισοτιμία: ένα
δολάριο ίσο με 30.000 δρχ. Από το 1955 Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος αναλαμβάνει ο Ξενοφών Ζολώτας, που θα ταυτισθεί με την οικονομική πολιτική της χώρας μέχρι το 1981, με εξαίρεση την περίοδο της δικτατορίας του 1967. Η δεκαετία 1955-1965 θ’ αποτελέσει περίοδο σταθερότητας για τη δραχμή και ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία. Στην πολιτική σκηνή κυριαρχεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τις κυβερνήσεις του Εθνικού Ριζοσπαστικού Κόμματος. Το τέλος της περιόδου αυτής όμως θα σημαδευτεί από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 και την επταετή δικτατορία που θα λήξει με την εθνική καταστροφή της Κύπρου τον Αύγουστο του 1974. στην περίοδο αυτή θα συμβούν γεγονότα σημαντικότατα για την οικονομία της Ευρώπης και το μέλλον της Ελλάδας. |
|
Από τον Ιανουάριο του 1981 η
Ελλάδα θα γίνει το 10ο πλήρες
μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Μέσα
στο νέο ευρωπαϊκό καθεστώς γεννιέται
και η έννοια του
ECU,
της νομισματικής ευρωπαϊκής μονάδας,
που μέσα απ’ αυτήν τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη
θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν
σταθερές νομισματικές ισοτιμίες. Από
το τέλος του 1981 και σχεδόν για τα
επόμενα 15 χρόνια η χώρα θα κυβερνηθεί
από σοσιαλιστικές κυβερνήσεις του
Ανδρέα Παπανδρέου, που θα
πραγματοποιήσουν τομές στο οικονομικό
πρόσωπο της χώρας. Το κράτος θα
μεγαλώσει τη συμμετοχή του στην
οικονομία της χώρας, μαζί όμως και τις
δαπάνες του. |
|
|
Η
Ελλάδα προσπάθησε και πέτυχε να φέρει
την οικονομία της σε τέτοια θέση ώστε
να εξασφαλίσει και αυτή τις
οικονομικές προϋποθέσεις. Έτσι, από το
2002 η γνωστή παλιά δραχμή που πέρασε
τόσα από το 1832 μέχρι σήμερα, θα πάψει να
υπάρχει προς χάριν του κατακαίνουργιου
και «Ευρωπαϊκού ΕΥΡΩ». 0 πολιτισμός της Ευρώπης σήμερα αγκαλιάζει ανθρώπους από διαφορετικές εθνότητες, που μιλούν ποικίλες γλώσσες και έχουν ξεχωριστές συνήθειες στο φαγητό, στην εργασία, στην οργάνωση. |
Όλοι τους, όμως, μοιράζονται και κάποια
κοινά χαρακτηριστικά. Θεωρούν κοινή
τους κληρονομιά τα επιτεύγματα της
αρχαίας ελληνικής σκέψης, η οποία
απεικονίζεται αδρά στο σχετικό μύθο
της αρπαγής της Ευρώπης που λέει ότι
μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στη
Φοινίκη, στα παράλια της ανατολικής
Μεσόγειου, μια όμορφη κοπέλα που την
έλεγαν Ευρώπη, δηλαδή μεγαλομάτα. Ένα
πρωί ξύπνησε αναστατωμένη. Είχε δει
στον ύπνο της πως δύο γυναίκες, η γη της
Ασίας και η αντικρινή γη, την τραβούσαν
καθεμιά προς το μέρος της. |
|
Ήταν
ένα ηλιόλουστο πρωινό και η Ευρώπη
βγήκε με τις φιλενάδες της να μαζέψουν
λουλούδια. |
|
Δεκαπέντε
από τα πιο προηγμένα κράτη της Ευρώπης
συγκροτούν, εδώ και μερικά χρόνια, την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η μεγάλη
οικογένεια εθνών και κρατών
αντιπροσωπεύει για τους κατοίκους της,
σύμφωνα και με την ιδρυτική Συνθήκη της
Ρώμης του 1957, την ελευθερία της έκφρασης
και τη δημοκρατική διακυβέρνηση. Τώρα , για πρώτη φορά , η Ευρωπαϊκή Ένωση κόβει ένα ενιαίο νόμισμα για τους περισσότερους πολίτες της. Έτσι, οι οικονομικές συναλλαγές, τα ταξίδια και οι κάθε είδους επικοινωνίες διευκολύνονται. Η επιτυχία και η ανθεκτικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα κριθεί από την ικανότητά της να αγκαλιάσει τις ιδιαιτερότητες των λαών που την απαρτίζουν αποδίδοντας το δέοντα σεβασμό στην Ελλάδα. |
|
Προηγούμενη Σελίδα | |
|
|
|
|
|